Roedd trigolion Penarth ac ymwelwyr brwd i’r theatr yn edrych am ‘brofiad theatr’ newydd. Dyma sut wnaeth coffi boreol eu harwain at wirfoddoli...

Pam wnaethoch chi benderfynu gwirfoddoli?

Tony: Daethon i wybod am wirfoddoli wrth gael coffi yma. Soniodd y staff am y cynllun ac fe benderfynom ni roi cynnig arni.

Penderfynais gymryd rhan er mwyn gweld mwy o sioeau. Yn 2018, gwyliais dros 100 sioe – a’r rheini naill ai drwy dalu am docynnau neu drwy wirfoddoli.

Byddai hynny wedi fy nhrechu’n ariannol petawn i dal yn gweithio! Ond, rwy’n cael buzz o fynychu sioeau a bod o amgylch pobl sydd yn mwynhau.

Andy: Mae’n ffordd wych o ryngweithio a chymdeithasu â phobl, yn enwedig os fel fi, rydych chi’n gyfarwydd â gweithio ar ben eich hun.

Mae cael mynd i theatr lawn o bobl (sydd yn gyffredinol yn garedig iawn) ac o bob cefndir, yn ffordd wych o gymdeithasu.

Pam ddewisoch chi’r theatr yma?

Tony: Rydw i wedi byw ym Mhenarth ers 30 mlynedd, felly rwy’n gyfarwydd â’r theatr yma. Rwy’n gwylio llawer o sioeau mewn nifer o theatrau gwahanol, ond dyma’r un gorau o bell ffordd.

Rydw i hefyd wedi gwneud rhai teithiau technegol yma ac mae sefyll ar lwyfan y Donald Gordon yn gwneud i chi sylweddoli pa mor arbennig y mae’n teimlo i berfformio yma.

Andy: Rwy’n hoffi’r ffaith bod y Ganolfan yn cynnal cynyrchiadau am gyfnodau hirach, felly os nad ydych chi’n hoff iawn o un perfformiad ar y dechrau gallwch chi ei wylio eto i weld os yw hi’n tyfu arnoch chi (fel y gwnaeth Matilda i fi). Gwnes i saith shifft i Matilda yn y diwedd!

Beth yw rhai o’ch uchafbwyntiau?

Tony: Wrth wirfoddoli rydych chi’n cael gweld pob cynhyrchiad o bersbectif gwahanol.

Yn ystod Miss Saigon, roeddwn i’n ffodus i fod yn agos iawn i’r actio anhygoel wrth fod lawr yn seddi’r llawr, ond hefyd fe ges i’r cyfle i weld y coreograffi gwych o gefn y theatr.

Mae’r rhan fwyaf o gynyrchiadau yma am sbel hefyd ac mae hi’n theatr dechnegol mor dda i weithio ynddi, rydych chi’n cael gweld ‘sioe go iawn’, yn gyflawn â hofrennydd yn achos Miss Saigon.

Beth sydd wedi eich syfrdanu chi am weithio yma?

Andy: Doeddwn i ddim wedi sylweddoli bod yna mwy nag un theatr yma, bod y Ganolfan yn elusen a bod yna cymaint o weithgareddau teuluol yn cael ei gynnal.

Tony: Y tro cyntaf cerddais i mewn i Neuadd Hoddinott y BBC doedd gennyf i ddim syniad ei bod hi yna.

Roeddwn i wrth gwrs wedi clywed amdani ond ar ôl gweld y lle hyfryd ar y tu fewn, roedd rhaid i fi gamu allan o’r adeilad i weithio allan sut y mae’n ffitio i mewn.

Sut ydych chi’n meddwl bod gwirfoddoli yn helpu?

Tony: Heddiw mae pobl yn treulio llawer o amser yn syllu ar eu ffonau symudol, felly rwy’n credu bod cael eich gorfodi i ryngweithio yn rheolaidd â phobl yn fuddiol iawn.

Wrth wirfoddoli rydych chi’n treulio llawer o amser yn cyfnewid pleserau gyda phobl, ond rydych chi o hyd yn cael rhywbeth yn ôl ohoni.

Andy: Rydw i wedi arfer a gweithio ar ben fy hun, felly mae siarad â phobl yn gyffredinol am bethau pob dydd yn dda i fi.

Tony: Rydw i o hyd yn hoffi gofyn i bobl sy’n gadael y theatr os ydyn nhw wedi cael noson dda ac mae pobl yn gwenu ac yn dweud faint y maen nhw wedi mwynhau’r sioe.

Andy: Y rhyngweithiadau bach yna sydd yn gwneud i chi deimlo’n dda a’ch bod chi wedi bod yn rhan o brofiad cadarnhaol rhywun.

Beth fyddwch chi’n dweud wrth unrhyw un sydd yn ystyried gwirfoddoli?

Tony: Rhowch gynnig arni. Cewch chi gyfle i wylio pethau byddech chi byth fel arfer yn talu i weld.

Andy: Mae’n hyblyg iawn hefyd, mae’r meddalwedd sydd yn cael ei ddefnyddio i nodi eich shifft dewisol yn hawdd i’w ddefnyddio, ac fe ffeindiwch chi eich bod chi’n sylwi ar rywbeth gwahanol ym mhob perfformiad y gwelwch chi.

Dewch i gwrdd â rhai o’n gwirfoddolwyr hŷn,  Ian a Jane neu Morgan, sy’n un o’n gwirfoddolwyr ifancach, i ddarganfod mwy am sut y mae gwirfoddoli wedi trawsnewid eu bywydau.